Wat een beestenboel

Na een paar dagen zonder update hierbij alsnog de beloofde blog. Deze week leek voor een groot deel op de vorige. Afgelopen dinsdag zijn we verder gegaan met het schilderen van de examenhal. Aangezien er voldoende grondverf op de muren zat, mocht er nu een kleurtje op waardoor de hal er direct stukken beter uitzag. 

In de middag hebben we weer een sportdag georganiseerd. Ditmaal deden we met de kids diverse spelletjes die we uit Nederland hebben meegekregen en ze vonden het geweldig. Achter de bal aan rennen, blik gooien, ringwerpen, springtouwen, ze kwamen allemaal langs. En de jongens hebben de kids zelfs nieuwe tactieken en technieken met betrekking tot voetbal aangeleerd. Het was een mooie middag. 

Na een ochtend werken, hebben we 's woensdags in de middag wederom een ronde gemaakt langs de weeskinderen in het dorp. We hebben de kinderen en pleegouders blij gemaakt met pakketjes en ondertussen werden we door Justine bijgepraat over de achtergrond van hun pleegkinderen. We hoorden verhalen over verkrachtingen, HIV, lichamelijke en geestelijke mishandeling en pogingen tot moord en dat maakte diepe indruk. Het is ongelooflijk wat die kinderen al hebben meegemaakt. We zullen in Nederland het allemaal wat uitgebreider bespreken, maar je nekharen gaan ervan overeind staan. 

Eergisteren begon dan echt onze tweedaagse vakantie in Uganda. Om negen uur begon onze trip naar het exotische Queen Elizabeth Park. Na een lange, maar werkelijk prachtige rit waarbij we langs prachtige meren, bavianen, bosbranden en iddylische dorpjes kwamen, arriveerden we rond half zes bij ons hotel. Daar aangekomen konden we voor het eerst in anderhalve week douchen en onbeperkt het toilet doorspoelen en we kunnen jullie vertellen dat we daar als nooit tevoren van hebben genoten. De domper kwam echter al snel, want vlak na aankomst moest Mark zijn spareribs in de wc lozen, zowel van boven als onder. Al snel volgde de tweede ronde en deze keer besloot hij de vloer te verfen. Gastvrij als de Ugandezen waren, gaven ze hem een nieuwe kamer en besloten ze de smurrie gewoon te laten. De rest ging nadien wel lekker eten en daarna op tijd slapen want de wekker zou weer om kwart voor vijf gaan. 

Gisteren ging de droom van een aantal van ons dan werkelijk in vervulling. Tegen kwart over zeven reden we het park binnen en zagen we al snel de eerste antilope. Tezamen met het typische Afrikaanse landschap vormde dit een prachtig gezicht. Vervolgens zagen we (water)buffels en zwijnen, waarna ons eerste hoogtepunt van de dag volgde. In de boom zat namelijk een luipaard, die onze reisleider sinds februari niet meer had gezien. Het was een prachtig gezicht om dit dier in zijn eigen leefomgeving te zien. Een ander hoogtepunt was de leeuw. We moesten ons tussen de overige bussen door wurmen om een glimp op te vangen, maar het was het waard. Volgens onze reisleider John hadden we veel geluk dat we zowel de luipaard als de leeuw te zien kregen. Domper was echter het feit dat Mark helemaal uitgeleefd achterin de bus lag, het duurde tot de avond voordat hij zich weer beter begon te voelen. 

Het echte hoogtepunt kwam in de middag tijdens de boottocht. Wat we daar zagen, was werkelijk ongelooflijk. Op de vele stranden zagen we olifanten (tientallen), bavianen, arends, buffels, nijlpaarden krokodillen, salamanders en slangen. Mijn camera heeft niet stil gestaan en dat leverde unieke beelden op. Het was een onvergetelijke tocht en de absolute kers op de taart wat betreft dit avontuur in Uganda. Voldaan kwamen we weer terug in het hotel, hebben we prima gegeten, wifi afgetapt en zijn we vervolgens gaan slapen. Nu zijn we al hobbelend en stuiterend op de terugweg en gaan we weer genieten van de prachtige rit. Vanavond staat er nog een surpriseparty voor onze jarige Mark op het programma en gaan we richting het eind van ons verblijf in Uganda. Bedankt voor het lezen, we proberen nog een blog te schrijven voordat we in Nederland aankomen, maar als dat niet lukt, tot ziens in Nederland :)